4.8 RAADHUISLAAN 19-20: DRUKKERIJ KONING -
VAN TREINCONDUCTEUR TOT KONING DRUKKERS BV

Eén van de conducteurs op de lijn Hoofddorp-Haarlem heette Herman Koning. Hij kwam in 1913 naar Hoofddorp en was een man die met beide benen in het volle toentertijdse leven van de plattelandsgemeenschap stond. Treinconducteur Koning deed graag wat voor een ander. Zo hielp hij het hoofd van de rooms-katholieke school in Hoofddorp, P. Heilker, correspondent Haarlemmermeer van de Katholieke Meerbode. Koning zorgde ervoor dat Heilkers kopij met poldernieuws bij de Haarlemse uitgever De Spaarnestad terecht kwam en als zijn diensttijd op de trein erop zat, ging hij ook zelf op pad om advertenties voor de krant te werven. Een kleine bijverdienste, toen in die jaren vette inkomens in de Meer tot de zeldzaam-heden behoorden. Door dit alles kwam Herman Koning zijdelings in contact met de drukkers- en uitgeverswereld, maar daaraan dreigde een einde te komen toen hij hoorde dat de Spaarnestad met het krantje zou stoppen. Herman Koning zag echter mogelijkheden. Hij dacht na, praatte erover met zijn vrouw en met anderen in en buiten Hoofddorp. Hij rekende, informeerde rechts en links en hakte toen de knoop door. Hij zou zélf de uitgave van een weekblad voor de Haarlemmermeer ter hand gaan nemen!  

Zo verscheen op zaterdag 29 maart 1924 nummer 1 van de eerste jaargang van De Hoofddorpsche Courant, nieuws- en advertentieblad voor Hoofddorp, Nieuw-Vennep, Vijfhuizen, Lijnden, Rijk en omstreken. Er stond een Ten Geleide in dat eerste nummer. We citeren: "We wenschen geen bepaalde richting in dit blad voor te staan, maar alle plaatselijke aangelegenheden zoo objectief mogelijk weer te geven, zonder onderscheid des persoons, partijen of anderszins. Onder geen omstandigheden, welke dan ook, wenschen wij van deze stelregel af te wijken. Onze Courant moet door iedereen gelezen kunnen worden, zonder dat men in zijn Godsdienstige of Politieke gevoelens gekwetst of beïnvloed zou kunnen worden."
De beginoplage was 2500 exemplaren en in de eerste jaren werd het blad gratis verspreid; later zou een abonnement één gulden per jaar gaan kosten. Ook buiten het verspreidingsgebied kon je je abonneren, maar dan tegen een prijs van veertig cent per drie maanden. Een greep uit de inhoud van de eerste redactie en advertentiekolommen: plaatselijk nieuws, raadsverslagen, kerkdiensten en landbouwberichten. Kleermaker Doeleman in Hoofddorp maakte een herenkostuum voor 31 gulden. Bij Boot aan de Kruisweg kostte een rol behangselpapier zeven cent en bij Waasdorp een pond volvette kaas 62 cent. Aan de IJweg stond een bok ter dekking (niet op zondag) en C. van Wijk leidde de alom bekende en onderscheiden premie- en dekhengst Cromwell door de Meer (dekgeld veertien gulden). De Nijverheidsschool voor meisjes vroeg nieuwe leerlingen (schoolgeld één tot vier gulden per maand, onvermogenden gratis). Mond en klauwzeer bedreigde de rundveestapel. In Hoofddorp was een geval van tyfus geconstateerd en aan de Aalsmeerderdijk van difteritis. Bij Treesoor, coiffeur te Hoofddorp, kostte haarsnijden een kwartje. Een meublement (twee fauteuils en vier stoelen, met rood leer bekleed) werd geadverteerd voor 32,50 gulden en C.A. de Koning in Vijfhuizen bood nieuwe ladders aan die negen cent per sport kostten. Bij Roos in Lijnden kon je een eikenhouten wasmachine voor 35 gulden kopen. Zo was dat toen.

In een schuur aan de Fortweg werd de krant in een eigen drukkerij gedrukt. De machines waren tweedehands overgenomen van een drukkerij in Rotterdam en maakten het mogelijk om niet alleen de krant te laten verschijnen maar ook drukwerk voor anderen te verzorgen. Drukkerij Koning was geboren. Al spoedig kwam er meer werk. Meer advertenties en meer nieuws maakten de krant dikker. Het aantal lezers nam toe, evenals de drukwerk opdrachten.

Daarom werd de schuur aan de Fortweg in 1930 al vervangen door een nieuwe drukkerij aan de Raadhuislaan. Daarvoor was ruimte beschikbaar gekomen in april 1930 toen Arie Buurman een stuk grond aan het eind (nummer 18) van de Raadhuislaan verkocht aan de gemeente. De grond was bestemd voor woningbouw. Voor de toegang was een stukje openbare weg nodig van acht meter breed en minimaal vijftig meter lang. Kort daarvoor op donderdag 5 juni 1930 volgde de openbare aanbesteding van een woonhuis met drukkerij voor rekening van Herman Koning. Dat werd nummer 19.  

Dezelfde dag was de aanbesteding van een woonhuis voor rekening van Willem Bosman en dat werd Raadhuislaan nummer 20. In oktober 1930 betrok Bosman met zijn bruid Wilhelmina van Haaster zijn nieuwe woning. In 1953 kwam de familie Bootsman aan nummer 20 te wonen en bleef daar veertig jaar.