4.4 RAADHUISLAAN 13-14 – SCHILDER SIMON SILVER, DE ONVERMOEIBARE
Er zijn van die mensen die nooit moe lijken te worden. Zo eentje was Simon Silver, schilder maar ook verenigingsman in hart en nieren. Hij streek in 1882 neer op het adres I30/93, later Manegelaan 3. Hij huurde dit huis rnet schilderswerkplaats voor 3,25 gulden per week tot 1 januari 1889. Buurvrouw de weduwe Amperse-Verhulst betaalde maar 75 cent per week, omdat zij geen schuur had. Na het vertrek van Silver hebben Van Coevorden tot 1957 en Van Gent het bedrijf voortgezet. 

De familie Silver met in het midden v.l.n.r. Man van Aagje, Aagje Silver, moeder Trijntje Silver-Kwantes, vader Simon Silver en jan Silver. Verder zijn de kinderen van Aagje Silver te zien.

Simon trouwde in 1882 met Trijntje Kwantis. Zij kregen drie kinderen, Aagje, Jan en een dochter die nog geen jaar werd. Niet veel later verhuisde het gezin naar de Kruisweg naast het postkantoor dat gelegen was russen de Stationsweg en de rooms-katholieke kerk. Ook van verhuizen werd Silver nooit moe en het gezin trok naar de Stationsweg in de woning naast slager Benning tussen de Manegelaan en de Burg. Pabstlaan. Nog voor 1900 kon men het gezin vinden op Raadhuislaan 14.
Bij hun gouden huwelijksfeest werden Simon en Trijntje extra in het zonnetje gezet voor al het werk in het verenigingsleven. Daarnaast was Simon sinds 1923 agent voor Haarlemmermeer van de verzekeringsmaatschappij Fatum die ongevallen-, ziektekosten- en automobielschadeverzekeringen afsloot. In vele verenigingen had Silver een bestuursfunctie. Van verscheidene verenigingen was hij de volijverige voorzitter. Hij was verbonden aan het Witte Kruis, de wijkverpleging, de ijsclub, de middenstandsvereniging, het Nutsdepartement, het Prins Hendrikfonds en de vereniging voor volksonderwijs. Ook was hij heel goed in het organiseren van openbare of besloten feesten.
Ongelooflijk, maar waar: Simon had ook nog tijd voor zijn grote hobby biljarten. In 1889 behaalde hij in café Klomp de eerste prijs. Een bekende dorpsgenoot, G.W. van Driel, werd tweede. Na dit alles is het niet vreemd dat Simon Silver, de onvermoeibare, grote faam genoot in het dorp. Tijdens een dagje uit in Hoorn werd hij op 12 augustus 1932 getroffen door een beroerte, terwijl hij de bus instapte. Kort daarna overleed hij. Hij werd onder grote belangstelling begraven. Aan zijn groeve stonden vele notabelen en nog meer gewone mensen. Na het overlijden van moeder Trijntje Kwantis op 2 juni 1934 bleef zoon Jan alleen achter. Hij overleed op 18 februari 1961 in een ziekenhuis te Culemborg. Zijn zus Aagje Ganzeman-Silver was inmiddels in Meteren terechtgekomen.
Jan was meer een gezelligheidsman en verder ook schilder zoals zijn vader. Hij was creatief en ontwierp bij gelegenheid van de nieuw herwonnen vrijheid een bevrijdingspoort. Er was daar toen een voorganger van de buurtvereniging die de ’Snoei- en Snaaiclub’ genoemd werd. Tijdens het bevrijdingsfeest bakte mevrouw Jans de Koning de hele dag oliebollen. Er moest natuurlijk worden gedanst. Jan organiseerde een dansfeest en stond later met mevrouw Tabbers op tafel te dansen. Precies als vader Simon hield hij wel van een feest en dat wilde hij best zelf organiseren.  

Raadhuislaan 13-14 Oude stijl.

In november 1965 is het dubbele woonhuis gekocht door de familie Breedijk. In mei 1975 heeft hij het pand gesloopt. Na de nodige voorbereidingen hoe er gebouwd moest worden zocht de eigenaar een aannemer. Na verschillende aannemers gesproken te hebben kwam aannemer Piet Robijn met het voorstel daar zelf ook wel te willen wonen. De afspraak werd gemaakt dat Robijn de grond kreeg en dat voor Breedijk voor een redelijk bedrag zijn huis zou worden gebouwd.