Hoofdstuk 4: De Raadhuislaan
Een ansichtkaart uit 1907 met de Raadhuislaan erop. De kaart is uitgebracht door de lokale uitgever Van der Stadt.
Door een erfpachtregeling van 1865 waren de huizen en tuinen voorbij nummer 18 wat meer naar de straatkant komen te liggen. In 1930 werd deze regeling gewijzigd.
In mei 1915 legde de gemeente een plantsoen aan langs de Raadhuislaan ter verfraaiing van het dorp. In februari 1929 vroeg de gemeente Haarlemmermeer aan de gemeente Rotterdam of daar een ’paar’ zwanen te koop zijn. Dat was mogelijk en wel voor twintig tot dertig gulden per paar één-of tweejarigen. Er moest namelijk iets leuks komen bij het raadhuis, maar het duurde toch tot 1933 voor de Kruisvaart geschikt werd gemaakt voor eenden, ganzen en zwanen. Het plantsoen tussen het raadhuis en de Fortweg kreeg een gaasafrastering. Provinciale waterstaat gaf vergunning voor een afrastering met paaltjes met bandijzer langs de Kruisweg over tweehonderd meter.
Aannemer A. den Breejen gebruikte de Kruisvaart tegenover de huizen 12 tot en met 18 als vaste ligplaats voor zijn schuiten en vletten. Dat en de rommel voor zijn huis was een doorn in het oog van het gemeentebestuur. Den Breejen zei dat hij vergunning had van het polderbestuur. Maar de gemeente protesteerde bij de polder en Den Breejen moest opruimen. Bewoners van de Raadhuislaan en anderen, die er met een schuit langs wilden, protesteerden in januari 1930 tegen de plannen om tegenover het raadhuis een duiker in de Kruisvaart te plaatsen ter vervanging van de brug. De plannen gingen door.
Raadhuislaan 2 met erf was in 1864 eigendom van Jannetje van der Kloot, echtgenote van de timmerman Jelmert Verburg. Nadat zij in juni 1868 overleed, emigreerde Jelmert met zijn gezin naar Chicago.
Bij een openbare verkoping op 11 april 1867 in het koffiehuis De Nederlanden bij het Kruis werd een kortelings nieuw gebouwd burgerwoonhuis aangeboden (nummer 2): staande en gelegen te Haarlemmermeer, afdeling Beinsdorp, aan de Kruisvaart naast het in aanbouw zijnde raadhuis, vier roeden groot.
In 1887 werd Peter Geurts eigenaar van huis, erf en schuurtje.
In 1899 kwam Johannes van Westen (1865-1907) als schilder en behanger in het huis naast het raadhuisterrein op nummer 2. Daar was een werkplaats bij. Daarvoor woonde hij op Raadhuislaan 16. De gemeente besloot op 28 juli 1910 aan Maria Huiberdina van Son, weduwe van Johannes van Westen, het huis dat vroeger van haar was onderhands te verhuren voor drie gulden per week. Huis met schuur en erf was namelijk kort daarvoor verkocht aan de gemeente. In oktober 1917 werd het huis onderhands verkocht aan rijwielhandelaar H.A. Lieuwes. De weduwe Van Westen woonde er toen nog.
Op de plaats van het huidige nummer 2 had naast het raadhuis aan de Raadhuislaan nog een houten gebouw gestaan dat dienst deed als politiebureau voor het kantongerecht.
In 1953 werd naast het kantongerecht een conciërgewoning gebouwd voor bode Herman Pen. De bode was vaak te vinden in de hal van het raadhuis. Voor de opening ’s morgens moest hij vijf kachels en twee verwarmingsketels van kolen voorzien. De eerste jaren was hij ziekenbroeder in de beginperiode van het ziekenvervoer in de Haarlemmermeer. Na 28 jaar nam hij als 62-jarige op 9 december 1975 afscheid als bode van de gemeente. Hij vertrok in 1976 naar zijn geboortestreek Friesland, waar hij in Wolvega een boerderijtje kocht.
De dienst der domeinen droeg via een publieke verkoping op 18 maart 1869 grond en huizen aan de Raadhuislaan 3, 4 en 5 tot en met 8 in eigendom over aan Johann Bertels, koopman te Leiden. In 1881 werd Adriaan den Breejen de eigenaar. Notaris J. van der Moer kon 3.136 gulden als opbrengst noteren. Op 13 augustus 1925 was er een publieke verkoping door notaris C. Heinsius van een huis en vier woningen onder één dak, zijnde de nummers 4 tot en met 8, met erf en grond, 20,75 are groot, benevens het erfpachtrecht tot ultimo maart 1931 van een daarachter gelegen strookje grond (1,86 are).
De nummers 3 en 4 werden later verbouwd tot één huis. Het perceel, bewoond door Den Breejen, kon onmiddellijk in eigen gebruik worden aanvaard. Adriaan Den Breejen overleed op 88-jarige leeftijd op 21 mei 1935, nog altijd wonende aan de Raadhuislaan. Als aannemer was hij betrokken bij de aanleg van de geniedijk van Aalsmeer naar Vijfhuizen. Misschien door de oude dag maakte hij grappige versprekingen, zoals groepsoenten in plaats van soepgroenten bij een bezoek aan de groentewinkel.
In januari 1937 werden de oude huizen met bijbehorende tuinen aangekocht voor de sloop en vervanging door vier nieuwe woningen, telkens twee-onder-een-kap. Het betrof Raadhuislaan 5 tot en met 8. Het eerste te vervangen blok behoorde aan rijksveldwachter-brigadier Petrus Augustinus Warrels, wonende te Rijssen en het andere blok was van zijn schoonzuster mejuffrouw Alida Carolina Venbert, wonende te Munster. De nieuwbouw verliep snel, want al op 20 november 1937 adverteerde deurwaarder H.J. Tabbers in de Hoofddorpse Courant, dat hij was verhuisd van Kruisweg 1003 naar Raadhuislaan 6. Hij had zijn kantoor op de tweede verdieping. Als deurwaarder moest hij steeds aanwezig zijn bij de zitting van de kantonrechter om de namen van de verdachten af te roepen. In functie droeg hij een oranje lint met penning, waarop zijn aanstelling stond gegraveerd. In 1973 stopte hij en ging hij genieten van zijn vrije tijd. Tabbers was een groot voorvechter van de drankbestrijding en hij had daarnaast als hobby film, muziek, postzegels en niet te vergeten zijn bolknak. Han Tabbers overleed op 2 juli 1982.
De nummers 9 en 10 hadden in 1879 als eigenaar Anthonie Peeters. In 1883 volgde Gerrit de Vries en in 1908 Wouter van den Elshout. Op donderdag 19 augustus 1915 leidde notaris Heinsius een publieke verkoping van een burgerwoonhuis, verdeeld in twee woningen aan de Raadhuislaan, gemerkt 9 en 10, met erf en grond, 6,68 are groot, waarvan 89 centiare door de gemeente in erfpacht was uitgegeven. De ene woning kon direct worden aanvaard.
De andere werd verhuurd aan klerk Albert Coster voor 144 gulden per jaar. Later kocht Coster het dubbele woonhuis voor 3.820 gulden. In oktober 1918 vertrok hij met zijn gezin uit Hoofddorp.
De Raadhuislaan, van nummer 9 tot en met 11, zoals deze eruit zag in 1975.
Op donderdag 8 juli 1920 was er een openbare verkoping van beide huizen ten overstaan van notaris Van Cranenburgh. In 1921 werd Simon Silver de nieuwe eigenaar.
In mei 1926 werd voorzien in de behoefte aan een dames-kapsalon. Hendrika Lentz-Van Selst richtte een bescheiden salon in een kamer van Raadhuislaan 9. Zij vertrok daar in september 1930.
In november 1930 kwam het gezin Smits daar te wonen. Smits was deurwaarders-klerk. Zijn vrouw Maria Brachem zette als kapster het werk in de salon voort. Geboortig in 1900 in het Duitse Steckrade toonde zij tijdens de bezetting sympathie voor de NSB en door haar toedoen heeft Sam de Koning nog een week vastgezeten voor verboden radiobezit.
In 1922 kon men voor piano’s, orgels, gitaren en grammofoonplaten terecht bij Franz Jozeph Spaargaren die bij zijn ouders woonde op nummer 10. Na een paar verhuizingen in onze buurt kwamen zijn ouders Willem Spaargaren en Johanna Kukar naar Fortweg 43. Eind jaren veertig reed Spaargaren met een ijscokar. Als hij bij thuiskomst nog wat over had, trakteerde hij de kinderen uit de buurt op een ijsje, in die tijd van schaarste een hele traktatie. Zelfs een ijsje van vijf cent was voor de meesten te duur.
Gerrit de Vries (1840-1896), de aannemer uit onze buurt, bezat verscheidene percelen grond en woningen aan de Fortweg en de Raadhuislaan, waaronder nummer 11, dat later werd verkocht aan Dirk David Buurman. In 1878 staat op deze plaats nog een dubbel woonhuis.
Op donderdag 21 maart 1918 werd de volgende aanbieding publiek verkocht: een woonhuis met stallen voor paarden en rijtuigen, erf en grond, 6,32 are groot, aan de Raadhuislaan nummer 11. Er kwamen verscheidene gezinnen te wonen, onder meer schoenmaker Marinus Gedaan. Daarna kwam groenteman Sam de Koning. In paragraaf 4.2 wordt meer over hem verteld.
De Raadhuislaan vanaf de rooms-katholieke kerk bekeken, links Raadhuislaan 18, rechts Kruislaan 32-42. Foto uit 1903.
