1968 - In Memoriam Dr. D. W. Zuijdam

Uit: Tijdschrift Diergeneeskunde deel 93, afl 5 1968
Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde

Op zondag 24 september 1967 stierf, zeer onverwacht,collega Zuijdam toen hij met zijn echtgenote op een korte vakantietrip in de provincie Groningen vertoefde. Doctor Dirk Willem Zuijdam werd op 18 januari 1887te Gouda geboren. Zijn vader was landbouwer en had een eigen bednjf in het zogenaamde "Land van Stein" aan de Hollandse IJssel.Collega Zuijdam had drie broers en vier zusters waarvan er, behalve hijzelf, drie hun akademische studie te Groningen en te Utrecht voltooiden. In 1908 slaagde hij voor het eindexamen HBS-B te Gouda. In 1913 behaalde hij het veearts-diploma aan de toenmalige Veeartsenij-school te Utrecht.

Hij werd toen assistent bij Professor Dr. H. Jakob, hoogleraar in de vakken "Ziekten van de kleine huisdieren en Geneesmiddel- en Vergiftenleer" Hier werden de grondslagen gelegd voor zijn dissertatie „Pellidol und Azodolen", waarop hij in 1917 aan de Universiteit te Bern bij Prof. Emil Hess promoveerde tot doctor in de Veeartsenij-kunde. Zijn onderzoekingen droegen in belangrijke mate bij tot het bestrijden van oogziekten bij het paard.

In de jaren 1913-1914 was collega Zuijdam in actieve militaire dienst als eerste luitenant-paardenarts bij de bereden artillerie. Hij was daarbij onder meer verantwoordelijk voor de gang van zaken in de Rotterdamse paarden-ziekestallen. Naast een grote deskundigheid in het behandelen van de zieke en kreupele paarden toonde hij zich een uitstekend ruiter, hetgeen zijn latere, belangstelling en liefde voor de landelijke ruitersport verklaart.In 1914 vestigde collega Zuijdam zich als praktizerend dierenarts in Hoofddorp, gemeente Haarlernmermeer.  

Dhr Zuijdam (met hoed) geeft cursussen Paardenkennis

In 1917 huwde hij Cornelia Adriana Spruijt en uit dit huwelijk werd een zoon geboren. Dirk Maarten Zuijdam.Deze zoon werd eveneens dierenarts en promoveerdein 1952 in Utrecht. Gedurende 40 jaren heeft collega Zuijdam Sr. Met volle overgave de praktijk in de Haarlemmermeer uitgeoefend. Aanvankelijk waren het voornamelijk paarden die in deze bouwstreek zijn aandacht opeisten. Later werd ook diergeneeskundige hulp ingeroepen voor runderen, varkens, schapen en geiten.Geleidelijk werden de paarden vervangen door mechanische tractie.De tweede wereldoorlog bracht tijdelijk een terugkeer van de paarden en opnieuw bleek toen de kennis van collega Zuijdam op paardengebied van onschatbare waarde.

Na deze oorlog wijzigde zich het praktijkbeeld totaal, want door het stichten van de Gezondheidsdiensten voor Dieren werd de aandacht van de practici gevraagd voor de georganiseerde dierziekte bestrijding. Hoewel voor collega Zuijdam de hiermee gepaard gaande ambtelijke bemoeienissen af en toe moeilijk te accepteren waren, wegens zijn grote gehechtheid aan de vrijheid van het beroep, bleven de persoonlijke contacten met de Gezondheidsdienst altijd bij-zonder prettig. Voorts werd na 1945 in toenemende mate zijn hulp ingeroepen voor de ziekten van de kleine huisdieren in Hoofddorp, Badhoevedorp en Aalsmeer.

Met een voorbeeldige plichtsbetrachting, gepaard aan een nimmer verflauwde ijver, heeft collega Zuijdam zijn praktijk in de ruimste zin des woords uitgeoefend. Toen hij dan ook in 1954 besloot zich terug te trekken en van een welverdiende rust te gaan genieten, werd hem door de boerenstandsorganisaties, de burgerij en verschillende verenigingen op paarden- en veehouderijgebied een grootse afscheidsreceptie aangeboden. Van alle zijden werd daarbij de hoge waardering tot uitdrukking gebracht voor de nauwgezette plichtsbetrachting, het enthousiasme en de bekwaamheid die hij in de afgelopen 40 jaar bij het verrichten van zijn veelomvattende taak aan de dag had gelegd. Zijn hoge opvattingen ten aanzien van collegialiteit en ethiek kwamen ook bij de overdracht van zijn praktijk duidelijk tot uitdrukking.Na de periode waarin zijn opvolger op voorbeeldigewijze in de praktijk werd geïntroduceerd en ingewerkt, bleef hij de verdere ontwikkeling van de praktijk met intensieve belangstelling volgen, ieder moment van harte bereid om, steunend op zijn grote ervaring, met raad en daad behulpzaam te zijn.

Vanaf 1922 tot 1954 was collega Zuijdam, Hoofd van de Vleeskeuringsdienst Aalsmeer en Omstreken. Als blijk van waardering werd hem bij zijn pensioenering de zilveren legpenning van de gemeente Aalsmeer uitgereikt.

Ook op het gebied van het onderwijs heeft collega Zuijdam zijn sporen verdiend. Hij was 32 jaar onafgebroken leraar aan de Landbouwwinterschool (latere Middelbare Landbouwschool) te Hoofddorp. Verder heeft hij voor de jonge boeren tal van cursussen in paardenkennis en hoefbeslag verzorgd. Bovendien heeft collega Zuijdam zich op maatschappelijk gebied verdiensten verworven, onder meer als oprichter van de Oranje-vereniging, stichter van het zwembad, initiatiefnemer van de autotochten voor ouden van dagen.

Ten slotte was hij ook een lange reeks van jaren ambtenaar van de Burgerlijke Stand en heeft hij in die functie bij talloze huwelijken een actieve rol gespeeld. Moge zijn vrouw, die hem tijdens en na zijn lange praktijkperiode zo intensief met alles terzijde heeft gestaan, na zijn plotseling verscheiden - enkele dagen voor hun 50-jarig huwelijksjubileum, - troost vinden in het feit, dat hij tijdens zijn leven geen moment heeft nagelaten haar als zijn trouwe en zo geliefde levensgezellin onder alle omstandigheden van zijn liefde, respect en dankbaarheid jegens haar, blijk te geven.

Collega Zuijdam, rust in vrede.

Heemstede,  Z HOOIJBERG
Alkmaar,  D. REMPT